Ναύπλιο

Αυτή η γραφική πόλη υπήρξε για λίγο πρωτεύουσα της Ελλάδας μετά την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους. Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο σίγουρα αξίζει να επισκεφθείτε. Υπάρχουν επίσης ακόμη δύο τζαμιά από την τουρκική εποχή. Χρησιμοποιούνται ως εκθεσιακοί χώροι.
Το Παλαμήδι, το μεγαλύτερο φρουριακό συγκρότημα στην Ελλάδα, μαγνητίζει τα βλέμματα. Μπορείτε να φτάσετε στο Παλαμήδι με δύο τρόπους: με τα πόδια και με αυτοκίνητο. Αν θέλετε να ανεβείτε τα σχεδόν 1.000 βήματα, είναι προτιμότερο να το κάνετε το πρωί. Τότε δεν είναι τόσο ζεστά. Η παλιά πόλη διαθέτει ωραία καταστήματα, εστιατόρια και πολλά μουσεία. Αφιερώστε επίσης χρόνο για να επισκεφθείτε το Ακροναύπλιο με τον πύργο του ρολογιού του.
Στον κόλπο στον οποίο βρίσκεται το Ναύπλιο, μπορείτε να δείτε το Μπούρτζι. Πρόκειται για ένα φρούριο που βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού και χρησιμοποιείται για την υπεράσπιση της εισόδου του λιμανιού. Μπορεί κανείς να μεταφερθεί εκεί με σκάφος.
Αν κοιτάξετε το Μπούρτζι από την αποβάθρα, θα δείτε στο βάθος το Κάστρο του Άργους.
Το Ναύπλιο έχει αγορά κάθε Τετάρτη και Σάββατο πρωί. Τα καταστήματα είναι επίσης ανοιχτά τα βράδια Τρίτης-Πέμπτης και Παρασκευής.

ARGOS

Οδηγώντας από το Ναύπλιο προς το Άργος, θα δείτε πρώτα το αρχαίο τείχος των Κυκλώπων του Κάστρου της Τίρυνθας στα μισά του δρόμου στα δεξιά. Μπορείτε να τα επισκεφθείτε.
Το Άργος είναι μια ευχάριστη εμπορική πόλη. Υπάρχει μια μεγάλη αγορά τις Τετάρτες και τα Σάββατα. Το αρχαίο θέατρο άρχισε πρόσφατα να φιλοξενεί παραστάσεις το καλοκαίρι και κατά τα άλλα είναι ελεύθερο να το επισκεφθείτε. Λίγο έξω από το Άργος βρίσκεται το κάστρο της Λάρισας. Η διαδρομή προς τα πάνω είναι πανέμορφη, όπως και η θέα μόλις φτάσετε στην κορυφή.

MYCENE
Από το Άργος με κατεύθυνση προς τα βόρεια, είναι άλλα 12 χιλιόμετρα μέχρι τις περίφημες Μυκήνες, από τις οποίες πήρε το όνομά της μια ολόκληρη εποχή (1700-1100 π.Χ.). Αυτό το τειχισμένο συγκρότημα ανακτόρων, που ανασκάφηκε το 1874 από τον Heinrich Schlieman, ανήκε στον θρυλικό βασιλιά Αγαμέμνονα, τον αρχηγό του στρατού στον πόλεμο κατά της Τροίας. Η πύλη του λιονταριού αποτελεί την είσοδο του συγκροτήματος. Αυτή η πολυπληθής ανασκαφή έγινε πρόσφατα πιο προσβάσιμη με ένα τσιμεντένιο μονοπάτι, έτσι ώστε ακόμη και άτομα με δυσκολίες στο περπάτημα να μπορούν να φτάσουν στην κορυφή. Πέρα από το παλάτι στην κορυφή, είναι πολύ πιο ήσυχα και σίγουρα αξίζει τον κόπο. Έξω από τα τείχη, θα βρείτε τους βασιλικούς τάφους. Ο Θησαυρός του Ατρέα, όπου βρέθηκε η νεκρική μάσκα του Αγαμέμνονα, απέχει λίγα λεπτά με τα πόδια από το συγκρότημα. Εδώ υπάρχει επίσης χώρος στάθμευσης και εκδοτήριο εισιτηρίων. Το εισιτήριο ισχύει και για τις δύο τοποθεσίες. Στο μουσείο θα βρείτε πολλές πληροφορίες για τις ανασκαφές και, μεταξύ άλλων, ένα αυθεντικό αντίγραφο της περίφημης μάσκας του θανάτου.

MONEMVASIA

Μπορούμε να φανταστούμε ότι θέλετε να επισκεφθείτε τη Μονεμβασιά, το βράχο που θυμίζει πολύ το Γιβραλτάρ. Είναι μακρύς ο δρόμος για να φτάσετε εκεί, αλλά σίγουρα δεν θα το μετανιώσετε. Κατά την υψηλή περίοδο, δεν μπορείτε να σταθμεύσετε το αυτοκίνητό σας στο χώρο στάθμευσης μπροστά από την πύλη εισόδου, αλλά σε έναν ειδικό χώρο στάθμευσης και θα πρέπει να περπατήσετε τα τελευταία 10 λεπτά. Στη συνέχεια θα δείτε αυτόν τον μυστηριώδη βράχο να πλησιάζει όλο και πιο κοντά. Σε αυτή τη γενέτειρα του ποιητή Γιάννη Ρίτσου (μπροστά από το πατρικό του βρίσκεται η προτομή του, στρίψτε αριστερά αμέσως μετά την πύλη εισόδου), όλες οι μεταφορές γίνονται με άλογα και γαϊδουράκια. Η Μονεμβασιά αποτελείται από μια κάτω και μια πάνω πόλη και μπορείτε σίγουρα να περάσετε μια μέρα εδώ. Η κάτω πόλη αποτελείται από στενά δρομάκια με πολλά τουριστικά καταστήματα. Οι λάτρεις των σπορ θα θελήσουν μάλλον να ανέβουν στην πάνω πόλη για να επισκεφθούν την Αγία Σοφία και να απολαύσουν τη θέα της κάτω πόλης, της ακτογραμμής και της Μυρτώου θάλασσας.

Καλαβρύτων

Τα Καλάβρυτα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο χωριό. Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, ολόκληρος ο ανδρικός πληθυσμός ηλικίας 13 ετών και άνω εκτελέστηκε εδώ από τους Γερμανούς. Το ρολόι της εκκλησίας παραμένει ακίνητο την ώρα του φρικτού αυτού γεγονότος. Ένα μουσείο είναι αφιερωμένο σε αυτό το γεγονός στο σχολείο, όπου όλος ο πληθυσμός συγκεντρώθηκε και όπου οι άνδρες και τα αγόρια χωρίστηκαν από τις γυναίκες. Πρόκειται για ένα όμορφο και διακριτικό μουσείο που απεικονίζει με σαφήνεια τα γεγονότα αυτού του ιστορικού επεισοδίου.

Μπορείτε να περπατήσετε μέχρι τον τόπο εκτέλεσης λίγο έξω από το χωριό, όπου έχει ανεγερθεί μνημείο με τα ονόματα όλων όσων χάθηκαν και όπου θα δείτε τις λέξεις “ειρήνη” και “ποτέ ξανά πόλεμος” γραμμένες στο γρασίδι. Σε ένα μικρό παρεκκλήσι ανάβουν κεριά για όλους τους νεκρούς.
Τα Καλάβρυτα είναι προσβάσιμα με διάφορους τρόπους. Μπορείτε, φυσικά, να πάτε εκεί με αυτοκίνητο. Οδηγήστε μέχρι την Κόρινθο και πάρτε τον αυτοκινητόδρομο προς Πάτρα. Μετά από περίπου μία ώρα οδήγησης, πάρτε την έξοδο προς Καλάβρυτα. Εάν επιλέξετε αυτόν τον τρόπο μετακίνησης, μπορείτε επίσης να διανύσετε 8 χιλιόμετρα. Για τα Καλάβρυτα, επισκεφθείτε το μοναστήρι Mega Spileo. Το μοναστήρι αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του ελληνικού απελευθερωτικού αγώνα κατά των Τούρκων τη δεκαετία του 1920. Το μοναστήρι είναι λαξευμένο σε έναν τεράστιο βράχο. Αφού επισκεφθείτε τα Καλάβρυτα, μπορείτε να περπατήσετε 13 χιλιόμετρα. συνεχίστε προς τις “σπηλιές των 13 λιμνών”. Αυτές οι υπόγειες λίμνες ανακαλύφθηκαν μόλις το 1964 και η επίσκεψή τους είναι πολύ εντυπωσιακή. Αφού επισκεφθείτε τα σπήλαια, μπορείτε να επιστρέψετε στην Επίδαυρο μέσω της Νεμέας.
Ένας άλλος πολύ ιδιαίτερος τρόπος για να επισκεφθείτε τα Καλάβρυτα είναι με τον οδοντωτό σιδηρόδρομο. Αυτό το τρενάκι αναχωρεί από το Διακοφτό. Πάρτε την έξοδο Καλάβρυτα από τον αυτοκινητόδρομο και συνεχίστε για λίγα χιλιόμετρα μέχρι το σταθμό στο Διακοφτό. Κατά την υψηλή περίοδο, είναι συνετό να κάνετε κράτηση θέσεων εκ των προτέρων, καθώς πρόκειται για ένα μικρό τρένο, που αναχωρεί μόνο λίγες φορές την ημέρα, αλλά πολλοί τουρίστες επιλέγουν αυτό το ταξίδι. Και δικαίως, γιατί η διαδρομή μέσα από τα βουνά αξίζει και με το παραπάνω. Η διαδρομή προς τα έξω διαρκεί 1 ώρα και 20 λεπτά, ενώ η διαδρομή προς τα πίσω είναι ελαφρώς συντομότερη. Μπορείτε να αγοράσετε εισιτήρια τρένου σε οποιονδήποτε σταθμό. Το εισιτήριο μιας διαδρομής κοστίζει 9,50.

KORINTHE

Καθ’ οδόν προς την Επίδαυρο, έχετε ήδη διασχίσει τη Διώρυγα της Κορίνθου και ίσως να έχετε βγει για να περπατήσετε μπρος-πίσω στις πεζογέφυρες.
Η σύγχρονη πόλη της Κορίνθου βρίσκεται 4 χιλιόμετρα πέρα από το κανάλι. Οδηγώντας από την Επίδαυρο, στρίψτε αριστερά στον αυτοκινητόδρομο και πάρτε την έξοδο Κορίνθου μετά από 4 χιλιόμετρα. Είναι μια ωραία πόλη για ψώνια και διαθέτει έναν ευχάριστο παραλιακό δρόμο με πολλά εστιατόρια.

Για την Αρχαία Κόρινθο από τη Μάγχη, πάρτε τον αυτοκινητόδρομο προς Πάτρα και στη συνέχεια τη δεύτερη έξοδο προς την Αρχαία Κόρινθο. Μετά από αυτό, ακολουθήστε τις πινακίδες. Μπορείτε να επιλέξετε να επισκεφθείτε πρώτα τον Ακροκόρινθο στο βουνό. Από αυτό το βουνό, το οποίο είναι ορατό από μακριά, έχετε φανταστική θέα στη γύρω περιοχή και αξίζει να το επισκεφθείτε.
Η ανασκαφή στην πεδιάδα αξίζει επίσης τον κόπο. Οι τεράστιοι κίονες είναι απομεινάρια του περίφημου ναού του Απόλλωνα. Θα δείτε το σημείο όπου ο απόστολος Παύλος απευθυνόταν στους Κορινθίους και θα περπατήσετε κατά μήκος του δρόμου του Λεχαίου που οδηγούσε στο λιμάνι. Η Κόρινθος στην αρχαιότητα ήταν μια διάσημη πόλη-λιμάνι με δύο λιμάνια, ένα στον Κορινθιακό κόλπο και ένα στον Σαρωνικό. Στο μουσείο εκτίθενται πολλά αντικείμενα, εκ των οποίων το ψηφιδωτό του Βάκχου είναι πολύ ιδιαίτερο. Θα δείτε επίσης πολλά κεραμικά, για τα οποία φημιζόταν η Κόρινθος. Συνολικά, μπορείτε να πάρετε μια καλή ιδέα για το μέγεθος που είχε αυτή η πόλη στην αρχαιότητα.

Σπέτσες

Οι Σπέτσες είναι νησί που ανήκει στην ομάδα των νησιών του Αργοσαρωνικού. Βρίσκεται στα σύνορα του κόλπου του Ναυπλίου, ο οποίος ανήκε στο Άργος, και του Σαρωνικού κόλπου. Έχει 4.000 κατοίκους, αλλά πολύ περισσότερους το καλοκαίρι λόγω των πολλών τουριστών, κυρίως Αθηναίων, που περνούν τις διακοπές τους εδώ. Είναι ένα καταπράσινο νησί με καλές υποδομές και μερικές ήσυχες παραλίες. Μπορεί κανείς να φτάσει στις Σπέτσες με δύο τρόπους. Υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά μέσω Ύδρας και υπάρχει πλοίο από την Κώστα, την παραλιακή πόλη στις ακτές της Πελοποννήσου. Δεν μπορεί κανείς να φτάσει εκεί με αυτοκίνητο- η χρήση αυτοκινήτου στις Σπέτσες απαιτεί άδεια. Ωστόσο, διατίθενται μοτοποδήλατα και σκούτερ. Στην αρχαιότητα, οι Σπέτσες ονομάζονταν Πιτυούσα (πευκόφυτη) και οι άνθρωποι ζούσαν εκεί ήδη από το 2500 π.Χ., όπως αποδεικνύεται από αρχαιολογικά ευρήματα. Οι Σπέτσες έγιναν σημαντικό νησί κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, όταν άρχισε να αναπτύσσεται ναυτικό. Το νησί διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα κατά των Τούρκων το 1821. Τα κανόνια εξακολουθούν να εκτίθενται στο λιμάνι, όπου ο κόσμος φτάνει με βάρκα. Οι δρόμοι είναι διακοσμημένοι με μαύρα και λευκά βότσαλα σε ναυτικά μοτίβα. Η γειτονιά δίπλα στο λιμάνι ονομάζεται Ντάπια. Στην κεντρική πλατεία πίσω από το λιμάνι θα βρείτε το σπίτι της Μπουμπουλίνας (1771-1825), της διάσημης αγωνίστριας της ελευθερίας. Ήταν κόρη ενός καπετάνιου από την Ύδρα, αλλά ο τελευταίος παντρεύτηκε μια γυναίκα από τις Σπέτσες το 1778. Η Μπουμπουλίνα παντρεύτηκε έναν πλούσιο ναυτικό, αλλά ο σύζυγός της πέθανε το 1798 σε μάχη με πειρατές και η Μπουμπουλίνα κληρονόμησε την περιουσία του. Ξαναπαντρεύτηκε τον Μπουμπούλη, αλλά και αυτός πέθανε νωρίς και της άφησε μεγάλο αριθμό πλοίων. Όταν το 1821 ξεκίνησε ο αγώνας για την ελευθερία κατά των Τούρκων, πήρε μέρος σε αυτόν ως ναύαρχος στο πλοίο της “Αγαμέμνων”. Βαριά οπλισμένη και μασκαρεμένη, πυροβόλησε τους άνδρες της κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Ναυπλίου και, σύμφωνα με την παράδοση, πραγματοποίησε πολλές ηρωικές πράξεις. Η προτίμησή της για τον ανδρισμό ήταν ευρέως γνωστή και είχε δεσμό με πολλούς αγωνιστές της ελευθερίας, λέγεται και με τον διάσημο αντιστασιακό ήρωα Κολοκοτρώνη, ο οποίος ήταν φυλακισμένος στο Ναύπλιο. Το !825, σκοτώθηκε από πυροβολισμό με πιστόλι. Όχι σε μάχη εναντίον των Τούρκων, αλλά πιθανόν πυροβολήθηκε από κάποιον από την οικογένεια Κούτση, με τον οποίο είχε βεντέτα. Λέγεται ότι ο γιος της αποπλάνησε μια κόρη του Κούτση, κάτι που φυσικά δεν ήταν αποδεκτό εκείνη την εποχή. Τα λείψανά της φυλάσσονται στο μουσείο, που κάποτε ήταν το σπίτι του εφοπλιστή Μέξη. Υπάρχουν επίσης κάποια έγγραφα από τον πόλεμο της ελευθερίας. Δίνει μια εντύπωση της ζωής του 19ου αιώνα. Ο πλούτος των Σπετσών οφείλεται επίσης στον Έλληνα Σωτήρη Ανάργυρο. Είχε γίνει πλούσιος στις ΗΠΑ, αλλά χρησιμοποίησε τον πλούτο του για να δώσει στις Σπέτσες κάποια γοητεία. Έχτισε εκεί ένα πολυτελές ξενοδοχείο και ένα αγγλικό σχολείο για τους γιους των πλουσίων. Το σχολείο υπάρχει ακόμα εκεί, αλλά είναι εγκαταλελειμμένο. Ένα άγαλμα του Ανάργυρου στέκεται μπροστά από το σπίτι του στην πλατεία πίσω από το λιμάνι. Στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου, στις Σπέτσες διοργανώνεται φεστιβάλ. Τα πυροτεχνήματα που σκάνε θυμίζουν την εκδίωξη των Τούρκων το 1822. Το παλιό λιμάνι βρίσκεται στα αριστερά κατά μήκος του παραλιακού δρόμου. Αν περπατήσετε κατά μήκος του παραλιακού δρόμου προς τα δεξιά, θα φτάσετε στο αγγλικό σχολείο μετά από περίπου 15 λεπτά. Οι Σπέτσες είναι ένα καταπράσινο νησί και μπορεί κανείς να κάνει το γύρο του νησιού με λεωφορείο για περαιτέρω εξερεύνηση.

Ύδρα

Μπορείτε να φτάσετε σε αυτό το μοναδικό νησί με διάφορους τρόπους: μέσω Πόρου, Ερμιόνης και Σπετσών. Η μηχανοκίνητη κυκλοφορία δεν επιτρέπεται- τα πάντα εξακολουθούν να γίνονται με άλογα και γαϊδούρια. Πολλοί καλλιτέχνες ζουν στο νησί και φιλοξενεί ένα τμήμα σχολής τέχνης και μια σχολή εμπορικού ναυτικού. Η Ύδρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αγώνα για την ελευθερία κατά των Τούρκων και κάποτε είχε σημαντική εμπορική λειτουργία. Γύρω από την πόλη, θα δείτε ένα μάλλον άγονο τοπίο. Αν σας αρέσει η πεζοπορία, μπορείτε να επισκεφθείτε το μοναστήρι που βρίσκεται σε υψόμετρο 500 μέτρων και ενδεχομένως να ανεβείτε ακόμα πιο ψηλά στο ψηλότερο σημείο του νησιού.

Μέθανα

Τα Μέθανα είναι μια χερσόνησος ανάμεσα στην Επίδαυρο και τον Πόρο. Πρόκειται για ένα ηφαιστειακό νησί και αυτό είναι ορατό παντού στο νησί. Έχουν εντοπιστεί τριάντα δύο ηφαιστειακές εκβολές. Η τελευταία έκρηξη έγινε το 230 π.Χ. και ο κρατήρας είναι ορατός όταν σκαρφαλώνετε ένα στενό μονοπάτι στα βορειοδυτικά, αμέσως μετά το χωριό Καμένη Χώρα. Πριν φτάσετε στον κρατήρα, περπατάτε μέσα σε ένα τοπίο από λάβα με πολλές απόψεις πάνω από τη θάλασσα προς το Αγκίστρι, την Αίγινα και τον Πόρο. Φτάνοντας στον κρατήρα, έχει κανείς επίσης μια φανταστική θέα και σε μια καθαρή μέρα μπορεί να δει την Επίδαυρο πέρα από το νερό. Ο ίδιος ο κρατήρας έχει διάμετρο 100 μέτρα και βάθος 25 μέτρα. Η ροή λάβας, η οποία εκτείνεται σε μήκος 1,25 χλμ. ήταν μεγάλη, μετακίνησε την ακτογραμμή κατά 500 μέτρα.
Πλησιάζοντας στην πόλη των Μεθάνων, βλέπει κανείς ένα νεοκλασικό κτίριο στα αριστερά με μια λίμνη θείου, τη Βρωμόλιμνη, μπροστά του. Εδώ υπάρχουν φαρμακευτικά λουτρά, όπου πολλοί Έλληνες έρχονται για να κάνουν θεραπείες. Τα λουτρά θείου είναι γνωστά για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Είναι καλό για δερματολογικά, ρευματολογικά και νευρολογικά προβλήματα. Οι θερμές πηγές είναι γνωστές από την αρχαιότητα και δείχνουν ότι υπάρχει ακόμη ηφαιστειακή δραστηριότητα βαθιά στο υπέδαφος. Περιγράφηκαν για πρώτη φορά από τον Θουκυδίδη, αλλά αργότερα και από άλλους, όπως ο Οβίδιος. Το τελευταίο περιγράφει έναν σεισμό, ο οποίος θα είχε λάβει χώρα πριν από την ηφαιστειακή έκρηξη.
Τα Μέθανα κατοικούνται από την εποχή του Αιγαίου (3200-1700 π.Χ.), κάτι που είναι γνωστό από τις ανασκαφές στο νησί. Αν και αυτή η παλαιότερη, σποραδική κατοίκηση χρονολογείται από την Αιγαιακή περίοδο, η επέκταση των οικισμών δεν έλαβε χώρα παρά πολύ αργότερα, δηλαδή κατά την Αρχαϊκή (7ος και 6ος αιώνας π.Χ.) και την Κλασική περίοδο, δηλαδή την εποχή του Θουκυδίδη (5ος και 4ος αιώνας π.Χ.). Οι ανασκαφές αυτές πραγματοποιήθηκαν τη δεκαετία του 1980 και χρηματοδοτήθηκαν από την Αγγλική Σχολή Αθηνών και το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Κατά τη διάρκεια αυτών των ανασκαφών, βρήκαν πολυάριθμα θραύσματα αγγείων (αγγεία και πιάτα), καθώς και λίθινα εργαλεία και γυαλί. Από μεταγενέστερους χρόνους, τα νομίσματα που έχουν βρεθεί είναι από χαλκό. Τα παλαιότερα νομίσματα απεικονίζουν ένα ομοίωμα του Ήφαιστου. Ήφαιστος σημαίνει ηφαίστειο και ήταν ο σιδηρουργός των ολυμπιακών θεών. Έχουν επίσης βρεθεί επιγραφές, οι παλαιότερες από τις οποίες χρονολογούνται από την αρχαϊκή περίοδο. Οι επιγραφές αυτές μας διδάσκουν πολλά για την ιστορία των Μεθάνων, όπως και για όλη την Ελλάδα. Στο μουσείο της ανασκαφής στην Επίδαυρο, υπάρχει μια επιγραφή σε πέτρα σχετικά με το όριο που οριοθετούσε την Επίδαυρο και την Αρσινόη (Μέθανα). Οι αναβαθμίδες, τις οποίες βλέπετε παντού εδώ, χρονολογούνται επίσης από τους κλασικούς εκείνους χρόνους και χρησιμεύουν για τη συγκράτηση του νερού. Σημαντικές τοποθεσίες ήταν το Βαθύ και το Παλαιόκαστρο, αλλά υπολείμματα τειχών ενός φρουρίου έχουν επίσης βρεθεί στον Ίσθμο, πιθανότατα για την υπεράσπιση της χερσονήσου. Υπάρχουν 27 εκκλησίες σε όλο το νησί, μερικές χτισμένες πάνω σε θεμέλια παλαιότερων, μερικές μάλιστα χρονολογούνται από την παλαιοχριστιανική περίοδο (Άγιος Νικόλαος στη βόρεια ακτή), άλλες από τη βυζαντινή εποχή. Δυστυχώς, τα περισσότερα έχουν σοβατιστεί, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, αφήνοντας ελάχιστα να φανούν από το οικοδομικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε και τις τοιχογραφίες στο εσωτερικό των μικρών εκκλησιών (Άγιος Δημήτριος). Οι μικρές εκκλησίες είναι πάντα αφιερωμένες σε έναν άγιο και συνήθως η λειτουργία πραγματοποιείται μόνο την ημέρα του εν λόγω αγίου (Άγιος Νικόλαος 6 Δεκεμβρίου).

Ο Πόρος και η Γέφυρα του Διαβόλου

Στη διαδρομή από την Επίδαυρο προς τον Πόρο, μπορείτε να επισκεφθείτε πολλά ακόμη ενδιαφέροντα μέρη. Υπάρχουν δύο τρόποι για να φτάσετε στον Πόρο. Μπορείτε να πάρετε το δρόμο μέσα από το εσωτερικό της Αργολίδας. Περνά μέσα από τα χωριά Κολιάκι και Τραξιά, γνωστά για την παραγωγή τυριού. Ή μπορείτε να πάρετε τον παραλιακό δρόμο που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, συντομεύοντας την απόσταση μέχρι τον Πόρο κατά μισή ώρα. Αν οδηγείτε κατά μήκος της ακτής για αρκετή ώρα, θα περάσετε τη στροφή προς τα Μέθανα. Βλ. περισσότερα σχετικά με αυτό στο κεφάλαιο “Μέθανα”. Θα συνεχίσετε κατά μήκος του παραλιακού δρόμου προς τον Πόρο. Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, μπορείτε να πάρετε την έξοδο προς Trizina. Στο κέντρο, θα δείτε μια πινακίδα που θα σας κατευθύνει στη λεγόμενη “γέφυρα του διαβόλου”, μια φυσική βραχώδη γέφυρα πάνω από ένα στενό φαράγγι. Μπορείτε να περπατήσετε κατά μήκος του φαραγγιού σε ένα μονοπάτι που γλιστράει εδώ και εκεί. Το νερό ρέει καλοκαίρι και χειμώνα, αλλά την άνοιξη μπορείτε να περπατήσετε πολύ μακριά στον βραχώδη πυθμένα. Είναι ένα όμορφο κομμάτι της φύσης. Στο δρόμο προς τη γέφυρα, μπορείτε να στρίψετε προς την ανασκαφή της αρχαίας Τροιζήνας, που τώρα ονομάζεται Trizina. Είναι η γενέτειρα του θρυλικού ήρωα Θησέα και το φόντο του μύθου για τον Ιππόλυτο και τη Φαίδρα, τη σύζυγο του Θησέα. Το Tenstotte φτάνει στον Γαλατά, όπου μπορείτε να πάρετε ένα σκάφος ταξί για να περάσετε στον Πόρο σε λίγα λεπτά. Στη συνέχεια θα φτάσετε στο ομώνυμο χωριό, το οποίο είναι χτισμένο πάνω σε ένα λόφο και έχει πολλά σκαλοπάτια. Στο υψηλότερο σημείο βρίσκεται ένα καμπαναριό. Είναι ένα πολύ γραφικό χωριό.
Αν θέλετε να εξερευνήσετε το νησί με το αυτοκίνητό σας, πάρτε το πλοίο. Πηγαίνει κάθε μισή ώρα και σας μεταφέρει απέναντι σε 10 λεπτά. Υπάρχει ένα μοναστήρι σε ένα λόφο του νησιού, από το οποίο έχετε υπέροχη θέα. Στη μέση του νησιού βρίσκονται τα ερείπια ενός ναού αφιερωμένου στον Ποσειδώνα.

Ολυμπία

Αν αποφασίσετε να επισκεφθείτε την Ολυμπία από την Επίδαυρο, καλό θα ήταν να φύγετε νωρίς. Έτσι θα έχετε αρκετό χρόνο στο χώρο τόσο για την ανασκαφή όσο και για το μουσείο. Στη συνέχεια, μπορείτε να βγείτε περιστασιακά σε ένα ωραίο χωριό όπως η Δημητσάνα. Αυτό κάνει και το ίδιο το ταξίδι διασκεδαστικό. Θα οδηγήσετε μέσα από πανέμορφη εξοχή.
Η Ολυμπία εξάπτει ιδιαίτερα τη φαντασία των νέων, καθώς είναι η γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι αρχαιότεροι αγώνες διεξήχθησαν το 776 π.Χ. και γίνονταν προς τιμήν του Δία. Υπήρχε ένας ναός όπου λατρευόταν ο Δίας και οι κίονες αυτού του ναού του Δία βρίσκονται στο έδαφος σαν ντόμινο. Η συνολική ανασκαφή είναι μεγάλη και όμορφη και δείχνει πολλά. Ομοίως, μπορείτε να δείτε το ναό της Ήρας, της συζύγου του Δία, με το βωμό μπροστά του όπου γίνονταν οι θυσίες. Η ολυμπιακή φωτιά εξακολουθεί να ανάβει σε αυτό το σημείο κάθε δύο χρόνια, τόσο για τους θερινούς όσο και για τους χειμερινούς αγώνες. Εκτός από διάφορα απομεινάρια κτιρίων από την αρχαιότητα, διατηρείται και η σκηνή. Περπατάτε μέσα από την ίδια είσοδο όπου οι αθλητές εισέρχονταν στο στάδιο.
Αξίζει επίσης να επισκεφθείτε το μουσείο. Επειδή η Ολυμπία βρισκόταν για αιώνες κάτω από ένα παχύ στρώμα γλίσχρας, πολλά αγάλματα έχουν διατηρηθεί εξαιρετικά. Μπορείτε να τα θαυμάσετε στο μουσείο.
Μεταξύ της ανασκαφής και του χωριού της Ολυμπίας υπάρχει ένα άλλο μουσείο. Αυτό το μουσείο είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στους αρχαίους αγώνες. Υπάρχει επίσης ένα μουσείο των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων από το 1896 έως σήμερα.